rica ederim benden uzakta boşanın!!!

Bu başlık da neyin nesi böyle deme sayın okuyucu, sen ki başıma gelenlerden bi haber bir ademoğlusun...

Duymaktan bıktım. Her haberde biraz daha sarsılıyorum ve üzüntüden kahroluyorum. Son 2 ayda aldığım boşanıyoruz - boşandık haberlerinin ardı arkası kesilmiyor. Bu nedir arkadaş, hep bana mı denk geliyor, hep benim çevremde mi oluyor bu boşanmalar yoksa her yerde durum aynı mı? Kimsenin evliliğinin garantisi yoktur. Her an ayrılabilirsin, her şey bir anda yerle bir olabilir. Ama bunlar hep benim birkaç metre çapımda mı cereyan eder? Hey evren, sana sesleniyorum, arkadaşlarımdan uzak dur!

Tamam, anlıyorum, kimse boşanmak için evlenmez ama bazı evlilikler de var ki hani "Balık baştan kokar" misali bas bas bağırıyor "Ömrüm taş çatlasa 2-3 yıl..." diye. Hiç mi göremiyorsunuz? Bir evliliğin nasıl gideceği nişanlılık sürecinden belli olurmuş ve ilk 2 yıl nasılsa sonra da büyük ölçüde öyle devam edermiş.

Çok kızgınım çok.. Boşanıyorlar diye mi? Kesinlikle hayır. Zamanında uyardım, dinlemediler, ona kızıyorum. Bu saydığım 4 kişinin 3ü gerçekten çok samimi olduğum insanlar. Zamanında eşeğin kulağına su kaçırır misali "Acaba acele mi ediyorsunuz, biraz daha mı düşünsen, sence birbirinize uygun musunuz" şeklinde dürtmelerle uyandırmaya çalıştım tabi. Arkadaşlık vazifesi.. Ama evlenmek üzere olan insana da pat diye "Evlenme bu adamla, siz boşanırsınız." denmiyor ki?

Ha, ne oldu şimdi, biri boşandı, ikisinin mahkemesi devam ediyor, biri de davayı açmak üzere. Yaş aralığı 25-30. Üstelik dördünün de ilişkisi 5-6 yıllıktı. Yani evlenmeden önce uzuuuun bir sevgililik-sözlülük-nişanlılık dönemi de yaşadılar. Birbirlerini tanımak için yeteri kadar zamanı olan bu insanların ortak hatası ne biliyor musunuz? "Zamanla değişir..." demeleri. Zamanla kimse değişmez. Kimse 30 yaşından sonra bir anda melake kesilmez. Neyse odur..

Sen sevgiliyken bu adamın ana kuzusu, anasının dibinden ayrılmayan, "önce ailem" diyen bir adam olduğunu biliyordun. Şimdi diyorsun ki kayınvalidem hep hayatımızın ortasında. Hadi yaaaaa... Bak çok şaşırdım şimdi buna! Nasıl olabilir???

Ya sana ne demeli? Adam cimrinin önde gideni, cebinde akrep var sanki mübareğin. Seni hamile halinle karda buzda yürüttü, "tramvaya binme, masraf olur" dedi ve sen hala bu adamdan medet umuyorsun. Pehhh...

Seninki cicim: kaba saba, düşüncesiz, sana kahveden arkadaşı gibi davranıyor. Peki sevgiliyken neler yapıyodu bu adam. Paraşütle atlayıp seni seviyorum pankartı mı açtı, kumsala taşlarla adını mı yazdı, her gün elinde çiçekle mi geldi? Yoo, o hep böyleydi. Ama sana o zaman sevimli geliyodu bu halleri, şimdi hödük oldu...

Peki ya siz küçük hanım, siz neden "adam belki düzelir" diye çocuk yaptınız, bana açıklar mısınız? Yazık değil mi o sabiye? Günah değil mi? Şimdi ömrünün sonuna kadar babasız kalacak. Düzeldi mi adam peki? Tabi ki hayır. Siz bir de üniversite mezunu, hatta yüksek lisans mezunu, okumuş, aklı başında insanlar olacaksınız. Nuh nebiden kalma yöntemlerle, "adam belki düzelir" diye çocuk mu yapılır?

Ohhhhhhhhhhh.... Rahatladım biraz. Bunların hiçbirini yüzlerine sayıp dökemiyorum, zaten bunalımda hepsi. Psikoloğa giden mi istersin, antidepresan kullanan mı, sürekli  ağlayan mı.. Ama içimi dökmesem de çatlardım yani. Onu arıyorum anlatıyor, bunu arıyorum anlatıyor. Yok avukat şöyle dedi, yok duruşma şu gün. Şiştim her gün her gün... Zaten ameliyat olmam lazım, korkudan olamıyorum, streslerdeyim. Bana da yazık değil mi:(((

Lütfen biri daha boşanmasın artık  etrafımda, lütfeeeeeen...