Relax

Rahat insanlara hastayım. Var bunlardan birkaç tane çevremde. Daha önce de vardı, şimdi de varlar, kuvvetle muhtemel ileride de olacaklar. Yaratılış sanırım, yaşamlarının tamamını bu şekilde sürdürüyorlar. Nefes almak, su içmek gibi temel bi ihtiyaçtan bahsediyoruz burda. Hani bazı insan uzun boyludur, bazısı şişman, zencisi var, albinosu var, bunlar da "geniş" modeller. Dünya yansa umrunda olmaz bunların. Stres kapılarına uğramıyor heralde. Hiç hoşlanmıyorum bu tiplerden. Onların o aşırı rahatlığı beni geriyo.

İşte, okulda, evde, ters giden hiçbişey yokmuş gibi davranıp gerim gerim geriniyolar. Tamam hayatta her gün de stresle geçmez ama arada bi yapsanız hiç fena olmaz yani.

Okulda vardı 1-2 tane "relax" arkadaş, üniversitenin tadını onlar çıkarırdı valla. Ertesi gün vize mi final mi var, oooohhhhh aman sabahlar olmasın, barda diskoda orda burda eğlencede.. Ben her zamanki gibi tertipli düzenli sınavıma çalışırken, arkadaş sabaha kadar deriiin uykulara dalardı. Sabah da kalkar "ay hiç çalışamadım ama napiim, canım çalışmak istemedi" derdi. Sonunda noldu? Ben bölümde derece yaptım ama o da mezun oldu nihayetinde. Amaç diploma değil mi, aldı işte.

İş yerinde de var bunlardan. "Panik yok, işler yetişir" tabelası asılı sanki boyunlarında. Anam bunların ne cildi kırışır, ne de yaşlanırlar. Gamdan kasavetten eser yok . Sizin etrafınızda da var mı bu gıcıklardan? Bu canlı türüne bir son verimeli, köküne kibrit suyu öneriyorum.

Şunu da belirtmeden edemeyeceğim bildiğin yoga gurusu havası seziyorum yüzlerine bakınca:D Her daim meditasyondalar sanki. Abartmıyorum, valla öyleler. Huşu içinde bir gülümseme, gevrek gevrek kahkahalar.. Ay düşüncesi bile delirtiyo beni. Rahatlık iyidir hoştur da fazlası etrafa zarar. Bayaa gavur eziyeti bunların bize yaptığı baksana.

Aslında iyi, hoş, ömür uzatan bu yeteneğe sahip olmadığım için duyduğum kıskançlıktan yazdım bu yazıyı. Aferin bana.:)

Ps: Gıcığım ben size, bilin diye söyledim yani!