Baba demek..

Baba taş gibi sağlam duruyor orda bir yerde, sen her ihtiyaç duyduğunda yaslıyorsun sırtını serin serin. O sana hep destek oluyor, dayanak oluyor. Doğrulurken elinden tutuyor. Sen anlatıyorsun o dinliyor, hiç sıkılmadan hiç yorulmadan. Gel diyorsun geliyor, git diyorsun gidiyor. Kızsa da söylemiyor, sana sadece gülümsüyor. Bak diyorsun neler yaptım ben, aferin diyor yürekten yürekten. Koltukları kabarıyor, çaktırmıyor. Sen mutluysan o zaten hep mutlu, sen ağlarken şimşekler hiç bekletmeden çakıyor gözünde. BABA diyorsun KIZIM diyor, CANIM diyor, BEBEĞİM diyor. Dünyanın en mükemmel erkeği gelse yok diyorsun, babam gibi değil. Dağ gibi, taş gibi hep dursun istiyorsun bir yerde.

benim babam bu...

P.S.: Doz büyücüsünün blog unda babasıyla ilgili yazılan yazıya yorum olarak yazmıştım, baktım pek de güzel anlatmışım babamı, burda da dursun kaybolmasın istedim.