Şu gün yazmalıyım bu gün yazmalıyım derken sonunda aldım klavyeyi elime, başladım yazmaya. Ben böyle film görmedim, öldüm bittim izlerken. Entrika desen var, şiddet desen var, duygusallık desen var, vahşet desen var... Kısacası ne ararsan var bu filmde. Kitabını raflarda çokça görüp (açıkçası beğenmeyip:)) )elime alıp okumaya bile tenezzül etmemiştim. Şimdi pişman olmadım desem yalan olur. Kurgusu, hikayesi çok sağlam.
Kitaptan uyarlanan filmlerin çoğu hayal kırıklığı yaratır. Ağzınızın suyunu akıta akıta okuduğunuz, bayım bayım bayıldığınız kitabı filme uyarlamayı beceremezler , hikaye rezil olur, siz de kahrınızdan ölürsünüz. Ama bu sefer öyle olmamış diyebilirim gönül rahatlığıyla. Yönetmen koltuğunda David Fincher'ın oturuyor olması yetmiş de artmış bile. Filmi şahlandırmış. İzlerken o kadar keyif aldım ki hiç bitmesin istedim. Mutlaka izenmeli, arşive eklenmeli, tadına bakılmalı derim ben.
Filmden daha da öte en çok bahsetmek istediğim şey muhteşem oyunculuğuyla filme damgasını vuran Rooney Mara. Gözlerimi ekrandan alamadım desem yeridir. O nasıl bir psikopatlık-sosyopatlık, nasıl bir zekadır. Bu kızda feci pırıltı var. Aha da buraya yazıyorum, söylemedi demeyin. Sadece Rooney Mara için ayrı bir yazı yazmak farz oldu:))
2 yorum:
Gizemcim ben de kitabini okumustum bayila bayila, ama film araya kaynadi seyredemedim. Hatirlatmis oldun, ben bir bakayim :)
kesinlikle bakmalısın canım, kitabını okumadığıma bin pişman etti beni:)
Yorum Gönder
Bir blogun en çok ihtiyaç duyduğu şey yorumdur. İşte tam da bu sebepten, aklına geleni yaz...