Ben demedim. Onur Gökşen dedi.
Bu kitabın reklamını D&R 'ın internet sitesinde gördüm ve hemen aldım. İsminin dayanılmaz cazibesine kapıldım sanırım :)
Onur Gökşen dizüstü edebiyat serisi yazarlarındandır. Daha önce "Yedi Kere Sekiz" ve "Bizim De Renkli Televizyonumuz Vardı" kitaplarını yazmış, aslen bankacıgillerden bir zattır. 118 kiloya ulaşınca, yazlıktaki sandalye de çatadanak altında kırılınca "Ehhhh, yetti be!" diyerek bu kötü gidişata dur demeye karar vermiş ve diyetisyenin yolunu tutmuştur. Hikaye de bundan sonra başlamaktadır.
Diyetisyen kendisine beslenme listesi verir. Fakat listeye uymak esas mesele. Kah kaçamaklar yaparak kah listeye uyarak günler geçer. Yazarımız zayıflamaya karar verdiği andan itibaren bir günce tutar ve bu süreçte yaşadığı acı-tatlı her şeyi yazar. Kitap ve diyet 6 ay sürer ve toplamda 32 kilo vermeyi başarır. İşte bu kitap, diyet günlüğüne yazılanlardan ibarettir.
 |
| öncesi |
Okurken çok eğlendiğim, yer yer gülme krizine girdiğim kitabı henüz bitiremedim. Ama az kaldı, sonunu getirmek üzereyim. Ben ne şişmanım, ne de öyle aman aman çok fazla kilom var. Topu topu 65 kiloluk bi insanım. Evet, 6-7 kilo versem hiç fena olmaz, çok daha fit olurum. Peki bu kitap kendini nasıl okuttu bana? Birincisi gerçek. İşte beni can evimden vuran detay. Bir kitap, bir film gerçek bir hikayeye dayanıyorsa yemem yanında yatarım, o derece. Hepsinin bizzat yaşanmış olması merak uyandırıyor. "Sonra ne oldu, ne yaptı ki acaba?" duygusu varsa o kitap hızla okunur bence. Bu kitapta da bu var.
 |
| sonrası |
Kitabın bana cazip gelen diğer bir yanı beni şişmanların dünyasına alması. Ne düşünürler, ne hissederler, hangi durumlara üzülür, nelerden rencide olurlar... Empati kurmaya bire bir :)
Velhasıl ben sevdim. Alın okuyun derim...
0 yorum:
Yorum Gönder
Bir blogun en çok ihtiyaç duyduğu şey yorumdur. İşte tam da bu sebepten, aklına geleni yaz...