Kardeşimin telaşı yeni bitmişti ki benimki başlıyor. Geçen haftamı hastane koridorlarında geçirdim desem yeridir. Kardiyoloji+genel cerrahi hakkında engin bilgilere sahibim artık. Bu koşuşturma içinde bloguma hiç vakit ayıramadım tabi. Neredeyse 1 aydır uzağım camiadan, kim, nerede, kiminle, ne yapıyor, bihaberim. Ama şu sıkıntılar geçsin, yazarım bol bol.
Çarpıntı ve karında ağrı şikayetleri ile gittim doktora. Ekg, elektro çekildi, efor testi yapıldı. Odadaki hemşireden eforu tamamlayamayan, bayılan, banttan düşen hastaların çılgın anılarını dinleyerek koşturdum durdum. Kardiyoloğumun dediğine göre kardiyak bir problem yokmuş. Kalp tamam ama bu sefer de sindirim sistemi sinyal vermeye başladı. Testler, endoskopiler derken..... "Ameliyat olmanız gerek." cümlesini ben de duydum sonunda.
Hem korkuyorum, hem endişeleniyorum. En can sıkıcı kısmı ise ameliyat sonrası nekahat evresi. Bütün gün ağrı sızı içinde yat, sokağa bile çıkama, hatta yataktan doğrulup tuvalete bile gideme... Off. Düşününce bile içim daralıyor.
Doktorumla konuşup okulların tatil olduğu bir dönemde ameliyatı gerçekleştirmeye karar verdik. Şu anda okuldan uzak kalmam neredeyse imkansız.
Hastanelerden bıktım... Gerçekten bıktım.
8 yorum:
geçmiş olsun...
Allah dermansız dert vermesin.İnşallah en kısa zamanda sağlığına kavuşursun ve ameliyattan sonra çabucak toparlarsın.Çok geçmiş olsun.
çok sağolun
iyi dilekleriniz için çok teşekkürler, sabırla iyileşmeyi bekliyorum:(
CANIM MEVLADAMDAAN ACİL ŞİFALAR DİLİYORUM
ÇOK GEÇMİŞ OLSUN
sonsuz teşekkürler, çok sağolun
Çok çok geçmiş olsun canım. Vallahi bende bıktım kendimin tiroidi annemin kalbi , tiroidi , dişii ,dişim derken son 1 yıl bakıyorum en az haftada bir hastanedeyim. Allah beterinden saklasın diyorum hep cümlemizi inşallah..
o zaman sana ve ailene de çok geçmiş olsun canım, hastane kapısını görünce ayaklarım geri geri gidiyor artık:(
Yorum Gönder
Bir blogun en çok ihtiyaç duyduğu şey yorumdur. İşte tam da bu sebepten, aklına geleni yaz...